การ์ตูนแอนิเมชันประสบความสำเร็จส่วนใหญ่เนื่องจากความสามารถในการสร้างการเชื่อมโยงทางอารมณ์ระหว่างผู้ชมกับตัวการ์ตูน บุคลิก ข้อบกพร่อง https://anime-kimuchi.com และนิสัยใจคอที่การ์ตูนเหล่านี้ถักทอเป็นตัวละครทำให้ตัวละครเหล่านั้นมีเสน่ห์และน่าดึงดูดใจ ในมือของแอนิเมเตอร์ที่มีทักษะ แม้แต่เครื่องจักร สัตว์ และสิ่งของในครัวเรือนก็กลายเป็นตัวละครที่ผู้ชมสามารถเชื่อมโยงได้ มีหลายเหตุผลที่การ์ตูนอนิเมชันมีประสิทธิภาพมากในการทำให้ตัวละครมีชีวิต ต่อไปนี้คือเหตุผลบางประการ
การ์ตูนแอนิเมชั่นแสดงถึงบุคลิกภาพทางสายตา
ในการผลิตที่ไม่ใช่แอนิเมชั่น ความสมจริงและความน่าสนใจของตัวละครส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับบทสนทนาและความสามารถของนักแสดงในการจับบุคลิกที่บรรยายไว้ในบท ในการ์ตูนแอนิเมชัน สตูดิโอการ์ตูนมักจะสร้างความสมจริงและดึงดูดใจผ่านรูปลักษณ์ของตัวละคร นั่นคือสตูดิโอใช้รูปร่างหน้าตาของตัวละครและรายละเอียดในฉากรอบตัวเพื่อแสดงบุคลิกและจุดอ่อนของตัวละคร
ตัวอย่างเช่น ในบางกรณี เส้นโค้งที่นุ่มนวลอาจถูกใช้เพื่อแสดงถึงความอ่อนโยน (หรือแม้แต่ความอ่อนแอ) ของตัวละคร รายละเอียดเบื้องหลังเล็กๆ น้อยๆ อาจให้เบาะแสเกี่ยวกับบุคลิกของตัวละครได้ รายละเอียดอื่นๆ เช่น รูปร่างของร่างกายหรือประเภทของเสื้อผ้าที่ตัวละครสวมใส่สามารถให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคลิกภาพของพวกเขาได้ ด้วยเบาะแสทางกายภาพเหล่านี้ ตัวการ์ตูนแอนิเมชันจะฟื้นคืนชีพก่อนที่พวกเขาจะพูดอะไรสักคำหรือก้าวออกไปบนหน้าจอ
การ์ตูนอนิเมชั่นสร้างความเชื่อมโยงทางอารมณ์กับผู้ชม
การผลิตการ์ตูนมักจะสร้างตัวละครที่เป็นมนุษย์หรือเกือบเป็นมนุษย์ที่ดึงดูดผู้ชมเพราะมีลักษณะเหมือนผู้ชม อย่างไรก็ตาม การ์ตูนแอนิเมชันมักจะทำให้ตัวละครที่ไม่ใช่มนุษย์มีชีวิตขึ้นมา (ลองพิจารณา Simba จาก The Lion King และเชิงเทียน Lumiere จาก Beauty and the Beast)
เหตุผลที่การ์ตูนแอนิเมชั่นเป็นสื่อที่มีประสิทธิภาพในการทำให้ตัวละครทุกชนิดมีชีวิตขึ้นมาก็คือพวกมันมีความสามารถพิเศษในการเน้นย้ำถึงคุณสมบัติที่ตัวละครเหล่านั้นมีเหมือนกันกับผู้ชม การออกแบบตัวละครที่เป็นพื้นฐานของการสร้างสรรค์เหล่านี้ทำให้ตัวละครเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือจนผู้ชมรู้สึกเชื่อมโยงถึงระดับอารมณ์กับการ์ตูนแอนิเมชั่น
เหตุผลหนึ่งสำหรับการเชื่อมโยงทางอารมณ์นี้คือความสามารถของสตูดิโอการ์ตูนในการแสดงความเป็นมนุษย์ของตัวละครผ่านรูปลักษณ์และการกระทำของพวกเขา ในบางครั้ง สิ่งนี้หมายถึงการปลูกฝังตัวละคร (แม้แต่ตัวละครที่ไม่ใช่มนุษย์) ด้วยคุณลักษณะบางอย่างของมนุษย์ นอกจากนี้การ์ตูนอนิเมชั่นมักมีการแสดงสีหน้าที่สื่อถึงอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ ยกตัวอย่างเช่น Simba ใน The Lion King เขาถูกสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถันเพื่อเปิดเผยความซุกซน ความประหลาดใจ ความเศร้า และความโกรธ ทั้งหมดนี้เขียนลงในคุณลักษณะที่เหมือนสิงโตของเขาอย่างชำนาญ ผลลัพธ์ที่ได้คือตัวละครที่แสดงคุณสมบัติของมนุษย์และอารมณ์ที่โดนใจผู้ชม